ای راحت دلهای پریشان نرسیدی

ای فصل بهارانه ی ایمان نرسیدی

خواندند تورا گریه کنان مردم گریان

گفتند که بشتاب و شتابان نرسیدی

بر جمعه دعا از لب عشاق شنیدی

محروم تو ماندند و به ایشان نرسیدی

روز آمد و شب رفت و زمین گشت و زمان رفت

آمین دعا بودی و یک «آن»نرسیدی

تا عمر ثمر آرد و تا بخت گشایش

ای روشنی چشم به یاران نرسیدی

با یاد تو آغاز شد این گریه ی مکتوب

ای حسرت دیدار به پایان نرسیدی

بر چهره تابان مهدی, بر خال بنی هاشم مهدی, بر لحظه آمدن مهدی صلوات

خورشید قطره ای است ز مهر نگاه تو

هر صبح می چکد ز رخسار ماه تو

در سینه ام شکفت هزاران بهار گل

از گرمی همیشه صبح نگاه تو

شد دیده ام سپید ز بس هر سپیده دم

دل دوختم ز روزن چشم به راه تو

مرغ دلم که دلزده از هرچه دانه بود

پر میزند به خاطر خال سیاه تو

اشکی فشان برای خدا ابر نوبهار

آتش گرفت خرمن جانم ز آه تو

اللهم عجل لولیک الفرج!!!